การป้องกัน autism
น่าสนใจเกี่ยวกับสถิติชองเด็กในวัยเรียนที่เป็น autism เพราะว่าในจำนวนเด็ก 150 คน พบว่ามี 1 คนที่เป็น autism สถิตินี้เป็นของปี 2000 คาดว่าปัจจุบันน่าจะสูงกว่านี้ ในสองทศวรรษที่ผ่านมาเรามุ่งความสนใจไปที่การให้การดูแล และให้การศึกษากับเด็กกลุ่มนี้เป็นอย่างมาก ในทางควบคู่กันเราให้ความสนใจเกี่ยวกับการหาทางป้องกันน้อยมาก
สังคมเราควรหันมาให้ความสนใจในการหาทางป้องกันและทำให้หมดไป ดังนั้นเราจะต้องมองให้เห็นและเข้าใจภาพรวมของ autism ข้อมูลจากการศึกษาจำนวนมากชี้ให้เห็นว่าสิ่งที่มีบทบาทสำคัญส่งผลต่อการเกิด autism ก็คือ ระบบภูมิคุ้มกัน
นี่คือสิ่งที่จะเพิ่มความเสี่ยงต่อ autism ก็คือการสัมผัสและเกิดสะสมของสารพิษ Toxin ในร่างกาย ที่มาจาก
- มลภาวะ ; อาศัยอยู่ใกล้กับที่ตั้งมลพิษ มลพิษทางอากาศที่เป็นอันตราย และที่อยู่ใกล้ทางด่วน
- สารกำจัดศัตรูพืช ; อาศัยอยู่ใกล้กับสถานที่ที่มีการใช้งานสารกำจัดศัตรูพืชทางการเกษตรและก่อนคลอดมีการสัมผัสกับสารกำจัดศัตรูพืชประเภท organophosphate
- Phthalates. ก่อนคลอดมีการสัมผัสกับสาร phthalates (Phthalates เป็นสารเคมีที่ใช้เพิ่มความอ่อน (Softener) ในของเล่นเด็กเล็กที่ทำด้วย PVC เช่น ห่วงยางกัดสำหรับเด็กอ่อน (Teething Ring), Dummies, Rattles ฯลฯ โดยสารอาหารดังกล่าวอาจก่อให้เกิดโรคมะเร็งได้)
- โลหะหนัก ; สัมผัสกับสิ่งแวดล้อมที่มีการปนเปื้อนสารที่มีพิษต่อระบบประสาทรวมทั้งสารปรอท, อลูมิเนียมตะกั่วและแคดเมียม
- สารตกค้างที่มีอยู่ใน อินทรีย์สาร ; ก่อนคลอดมีการสัมผัสกับของสาร PCBs และท DDE (เมตาโบไล ดีดีที)ในระดับที่สูง
- อาชีพของมารดา ; มารดาประกอบอาชีพที่มีการสัมผัสกับไอเสียจากการเผาไหม้ และจากสารตัวทำละลาย
